نويسنده: آنتوني گيدنز
مترجم: منوچهر صبوري



 

آينده براي شهرها و شهرنشينان چه در بر دارد؟ در کشورهاي صنعتي احتمالاً گرايش به سوي گسترش زندگي شهري ادامه خواهد يافت. سيستمهاي پيشرفته تر ارتباط بيش از پيش اجازه مي دهد که افراد دورتر از محلهاي کار خود زندگي کنند. در عين حال، همچنان که صنايع جديد دور از مراکز شهر قرار مي گيرند محلهاي کار افراد به آنها نزديک مي شود. برخي شهرهاي قديمي، به ويژه شهرهايي که به صنايع توليدي قديمي تر وابسته اند به تدريج که افراد به طور کلي به نواحي ديگر کشانده مي شوند همچنان از جمعيت تهي خواهند شد. اما همين شرايط انگيزه اي براي نوسازي بيشتر فراهم خواهد کرد. هرچه مراکز شهري مخروبه تر مي شود، در واقع، فرصتهاي بيشتري براي نوسازي به وجود مي آيد، املاک آن قدر ارزان مي شود که تجديد بنا(1) مي تواند با بهاي مناسب انجام شود.
در حالي که جمعيت شهرها در کشورهاي صنعتي ثابت مي ماند يا کاهش مي يابد، جمعيت شهرهاي جوامع جهان سوم همچنان افزايش مي يابد. به نظر مي رسد که شرايط زندگي در شهرهاي جهان سوم، دست کم براي مردم فقير شهري، حتي بيش از گذشته رو به انحطاط خواهد گذاشت. مسائلي که در شهرهاي جهان اول و دوم وجود دارد، علي رغم اهميتي که دارند، در مقايسه با مسائل رو در روي شهرها در جهان سوم رنگ مي بازند و ناچيز به شمار مي آيند.

پي نوشت :

1. renovation

منبع مقاله :
گيدنز، آنتوني، (1376)، جامعه شناسي، ترجمه ي منوچهر صبوري، تهران: نشر ني، چاپ بيست و هفتم: 1391